Tip's Food and Travel

หลังจากหนึ่งคืนที่ Augsburg วันรุ่งขึ้นก็นั่งรถไฟกลับมามิวนิค โรงแรมที่พักก็ไม่ไกลจากสถานีเท่าไหร่ เดินไปแค่ 15 นาทีก็ถึง พนักงานก็มีอัธยาศัยดี แนะนำสถานที่ท่องเที่ยวและก็ให้แผนที่มา แต่เสียอย่างเดียว ลิฟท์เสียก็ไม่บอกกันบ้างเล้ยยยย เราก็นั่งรอตั้งนานเลยเดินไปถามว่าลิฟท์ใช้ได้มั๊ย ปรากฎว่าพนักงานกำลังซ่อมลิฟท์อยู่ 🙁 ดีนะที่ได้อยู่ชั้นไม่สูงเท่าไหร่ ไม่งั้นเดินขึ้นกันขาลากแน่ๆ

 

เช็คอินเสร็จก็มีเพื่อนของสามีมารับไปทานกลางวันที่โรงเบียร์เก่าแก่ของมิวนิคชื่อ Augustiner BrauMunchen แต่อย่าถามนะคะว่าสาขาไหน ไม่รู้จริงๆเพราะเพื่อนสามีขับรถพาไปแต่บอกได้ว่าไม่มีนักท่องเที่ยวเลยคะ มีแค่คนlocalจริงๆ ตอนที่ดูเมนูเพื่อนสามีก็ช่วยแปลแต่สรุปสุดท้ายสั่ง Schnitzel เหมือนเค้าเพราะเราไม่รู้ว่าเมนูไหนอร่อยที่สุด อิอิ จากในรูปอาจจะเห็นว่าชิ้น Schnitzelไม่ใหญ่มากแต่รับรองได้ว่าของจริงใหญ่คะ พยายามทานให้หมดชิ้นแต่เหลือมันเอาไว้ ทานเสร็จก็จุกกันเลยทีเดียว รสชาติขอบอกว่าอร่อยจริงๆ หลังจากทานกลางวันและดื่มเบียร์กันไปหลายแก้วทีเดียว เพื่อนสามีก็ขับรถพาดูเมืองแต่แป๊ปเดียวเพราะสามีมีนัดต้องเจอเพื่อนอีกคน

 

พอมาถึงโรงแรมก็ต้องรีบเดินไปเจอเพื่อนอีกคน เพื่อนชาวเยอรมันคนนี้ไม่ได้เจอกันมานานมากแถมเค้าอยู่อีกเมืองแต่เค้าน่ารักมาก นั่งรถมาเกือบครึ่งค่อนวันเพื่อมานั่งคุยตามประสาคนไม่ได้เจอกันมาเป็นสิบปี

นั่งทานกาแฟและคุยกันอยู่ที่ร้าน Confiserie Rottenhofer(เปิดมาตั้งแต่ปี คศ1825) ร้านมีสองชั้น ชั้นล่างแบ่งเป็นสองส่วน ส่วนนึงขายขนมเค้กและมีที่นั่งให้ลูกค้า

 

ส่วนที่สองจะขายเบเกอรี่ประเภทอื่นที่ไม่ใช่เค้ก

 

ส่วนชั้นที่สองเป็นที่นั่ง. ไม่ค่อยกว้างแต่วิวดีกว่าถ้าได้นั่งริมหน้าต่าง 🙂 อ้อ อีกอย่างนึงคือถ้าจะสั่งเค้กทานต้องลงไปเลือกข้างล่างนะคะ พอเลือกเสร็จเค้าก็จะให้ตั๋วมา พอเรากลับมานั่งที่โต๊ะ เราก็ยื่นตั๋วนั้นให้พนักงานเสิร์ฟเพื่อที่เค้าจะลงไปเอามาให้เราคะ คิดว่าที่เค้าไม่มีเมนูเค้กให้เพราะขายหมดเร็วมาก ตอนลงไปดูเหลือแค่ไม่กี่รสเองคะ

ระหว่างนั่งคุยกันก็เหลือบไปเห็นตำรวจจำนวนเยอะทีเดียวมายืนหน้าตึกแถวๆนั้น ก็เลยถามเพื่อนว่า เค้ามายืนทำอะไรกันเหรอ เพื่อนบอกว่าสงสัยจะมีประท้วง เราก็ตกใจปนตื่นเต้น ไม่เคยเห็นประท้วงที่ประเทศอื่น เพื่อนเลยชวนลงไปดู ระหว่างรอจ่ายเงินเราก็เห็นตำรวจเริ่มมาเยอะขึ้นเรื่อยๆ ชักใจเสีย อันตรายรึเปล่า ถ้าเกิดอะไรขึ้นหนีไม่ทันแน่ๆ >< แต่เพื่อนบอกว่าไม่มีอะไรหรอก กลุ่มนี้น่าจะประท้วงแบบสงบแต่ตำรวจเค้าเตรียมตัวเผื่อไว้เท่านั้นเอง

 

ตอนที่ยืนดูกัน สังเกตเห็นว่าตำรวจมีทั้งชายและหญิง ดูแล้วยังเด็กๆกันอยู่เลยแต่ตัวใหญ่กว่าเราเยอะเลย แหะ แหะ ชุดที่เค้าใส่ก็มีการป้องกันดีทีเดียว มีแผ่นแข็งๆที่แขน ขา หมวก กุญแจมือ แถมมีรถตู้ของตำรวจติดกล้องขนาดใหญ่ตั้งสองตัวบนหลังคารถ

 

หน้าขบวนที่ประท้วงจะมีรถตำรวจนำอยู่หนึ่งคันและมีตำรวจเป็นกลุ่มๆอยู่ด้านนอกของกลุ่มประท้วง ตำรวจเดินไปพร้อมขบวนด้วย

 

การประท้วงน่าจะเกี่ยวข้องกับนาซี เท่าที่เห็นเค้าก็เดินกันอย่างสงบ ไม่มีความรุนแรง ไม่มีแกนนำแต่เดินชูป้ายไปด้วยกันอย่างสงบ พอกลุ่มประท้วงเดินผ่านไป ทุกอย่างก็กลับมาสู่ภาวะปกติอย่างรวดเร็ว คนก็เดินชอปปิ้ง เข้าร้านอาหาร นักท่องเที่ยวอย่างเราก็เดินถ่ายรูปต่อไป 🙂

 

เดินกันซักพักก็ถึงเวลาดื่มเบียร์(เหตุผลหลัก)และทานอาหารก่อนเพื่ิอนนั่งรถกลับบ้าน เจอร้านชื่อ Augustiner am Platzl ด้วยความที่ยังอิ่มจากมื้อกลางวัน เราสองคนเลยสั่งแค่ไส้กรอกกับมันบดมาแบ่งกัน

 

เพื่อนแนะนำเมนูขนมชื่อ “Kaiserschmarren (raisin omelet with stewed apples)” เค้าบอกว่าอร่อยจริง เราเลยสั่งแล้วมาแบ่งกันทานสามคน เมนูขนมอันนี้ต้องสั่งล่วงหน้านะคะเพราะต้องใช้เวลาในการทำนาน ในเมนูบอก 20 นาทีแต่เอาเข้าจริงๆรอเกือบชั่วโมงแนะ พอขนมมาถึงก็ไม่รอช้าเพราะกลิ่นหอมมว้าก รสชาติอร่อยจริง ไม่มีใครยอมวางช้อนกันเลยทีเดียว 🙂

 

หนังท้องตึง หนังตาเริ่มหย่อนแถมเพื่อนต้องนั่งรถอีกหลายชั่วโมงกลับบ้านเค้า ถึงเวลาร่ำลา เหลือไว้เพียงความทรงจำดีๆและหวังว่าคงจะได้เจอกันใหม่ สามีมีความสุขกับการได้เจอเพื่อนเก่าแก่ ดื่มเบียร์กันไปคนละลิตร ส่วนเราก็มีความสุขไปกับอาหารอร่อย หมดไปอีกหนึ่งวันดีๆที่น่าจดจำ